“Het werk was veel belangrijker dan de persoon zelf. Jakoba Mulder verdween bijna in het werk en zo heb ik haar geschilderd,” vertelde schilder Willem den Ouden (1928) mij twee maanden geleden toen ik hem interviewde over zijn ontmoetingen met Jakoba Mulder. Gisteren ben ik eindelijk het schilderij gaan bekijken in het Amsterdam Museum waar het momenteel deel uitmaakt van de tentoonstelling “1001 vrouwen in de twintigste eeuw”. Den Ouden schilderde haar in 1970/1971 en omringde haar met haar belangrijkste projecten en het onafscheidelijke pakje sigaretten. Hij beschouwt het als zijn meest geslaagde portret in opdracht. Los van zijn indrukwekkende geheugen, ben ik vooral onder de indruk van hoe hij haar heeft afgebeeld: bescheiden, intens, bedachtzaam.