DUTCH ARCHITECTURE AND DESIGN IN THE MAKING

Nederlandse inzending Internationale Architectuurbiënnale Sao Paulo

Hoe krijgen architectuur en design betekenis in een wereld die steeds uniformer wordt als gevolg van globalisering, standaardisatie en vercommercialisering? Door het omarmen van onmoderne begrippen als vakmanschap, traditie en context. Deze begrippen vormden de bindende schakels tussen het werk van architectenbureau Onix, ruimtelijk vormgever Frank Havermans, stoffenontwerpster Claudy Jongstra, modeontwerper Alexander van Slobbe en industrieel vormgeefster Hella Jongerius.

Al jarenlang werkten ze, deels in de luwte, aan een oeuvre waarin ze op bovenstaande condities een geheel eigen antwoord formuleerden. Diepere betekenislagen werden aangeboord door een nieuwe aandacht voor het detail en de (locale) context, het herontdekken van vergeten ambachtelijke technieken en door een fascinatie voor natuurlijke materialen. Hoewel een zweem van nostalgie aan de projecten kleefde, waren ze door de incorporatie van de allerlaatste technologieën en een onmiskenbaar Nederlands conceptueel denken duidelijk van die tijd. Het ‘maken’ en onderzoekend bouwen waren onontbeerlijk in het creëren van uniciteit en identiteit. Bovendien werden toeval en improvisatie heel bewust in het maakproces toegelaten. Het leidde tot gebouwen, installaties, stoffen, kledingstukken, parfum en meubelstukken die alle zintuigen prikkelen.